Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Πώς να προστατέψετε τις μέλισσες κατά την ανθοφορία

Τις απαραίτητες ενέργειες στις οποίες πρέπει να προχωρήσουν οι καλλιεργητές, προκειμένου να προστατευτούν οι μέλισσες από τη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων, δεδομένου ότι κατά την ανθοφορία των καρποφόρων δέντρων, υπάρχει έντονη δραστηριότητα των μελισσών, καταγράφει η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (Τμήμα Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου) της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση της περιφέρειας, οι ψεκασμοί με φυτοπροστατευτικά προϊόντα κατά την περίοδο της ανθοφορίας δημιουργούν σοβαρά προβλήματα διότι πολλά από αυτά και περισσότερο τα εντομοκτόνα είναι μελισσοτοξικά. Αποτέλεσμα αυτών των επεμβάσεων είναι ο θάνατος μελισσών και κατά συνέπεια προκαλείται διπλή ζημιά, αφενός γιατί χάνεται η παραγωγή των ιδίων των μελισσών και αφετέρου διότι μειώνεται η φυτική παραγωγή, αφού για το δέσιμο των καρπών βασικός συντελεστής είναι η μέλισσα (επικονίαση).
Για τους λόγους αυτούς οι δενδροκαλλιεργητές θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Προς την κατεύθυνση αυτή υπενθυμίζονται τα εξής:
1. Απαγορεύονται οι ψεκασμοί με εντομοκτόνα από την αρχή μέχρι το τέλος της ανθοφορίας στις καλλιέργειες αμυγδαλιάς, βερικοκιάς, δαμασκηνιάς, ροδακινιάς, κερασιάς, βυσσινιάς, αχλαδιάς, μηλιάς, κυδωνιάς, ακτινιδιάς.
2. Επιτρέπονται κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας των παραπάνω καλλιεργειών οι ψεκασμοί με μη μελισσοτοξικά εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα (μυκητοκτόνα, βιολογικά σκευάσματα εντομοκτόνων).
3. Ψεκασμοί με εγκεκριμένα εντομοκτόνα στις παραπάνω καλλιέργειες επιτρέπονται πριν και μετά την ανθοφορία.
4. Στις λοιπές καλλιέργειες της Π.Ε. Λάρισας απαγορεύονται επίσης οι ψεκασμοί με μελισσοτοξικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας.
5. Στις καλλιέργειες μεγάλης διάρκειας ανθοφορίας όπως το βαμβάκι, τα κηπευτικά ή άλλες, στις οποίες παρουσιάζονται εχθροί και ασθένειες, επιτρέπονται οι ψεκασμοί εφόσον ληφθούν προληπτικά μέτρα όπως:
α. Χρήση των λιγότερο μελισσοτοξικών φυτοπροστατευτικών προϊόντων.
β. Εφαρμογή των ψεκασμών την ώρα που δεν πετούν οι μέλισσες, κυρίως μετά τη δύση του ηλίου.
γ. Προειδοποίηση των μελισσοκόμων, ώστε να απομακρύνουν τα μελίσσια τους από την περιοχή του ψεκασμού. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει απαραιτήτως οι μελισσοκόμοι να αναγράφουν στις κυψέλες τον κωδικό τους, το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή τους ώστε να είναι δυνατή η έγκαιρη ειδοποίησή τους.
agronews.gr

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Οι μέλισσες έχουν τη δική τους προσωπικότητα

Η μελέτη της συμπεριφοράς των μελισσών, στις οποίες οφείλεται η επικονίαση του ενός τρίτου των καλλιεργειών που φθάνουν στο πιάτο μας, θα μπορούσε να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διατήρησή τους.

Κάποιες ηγούνται κι άλλες ακολουθούν. Κάποιες αγαπούν την περιπέτεια κι άλλες προτιμούν να κινούνται γύρω από το ίδιο σημείο. Οι μέλισσες, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, έχουν και αυτές «προσωπικότητα» και για το λόγο αυτό φαίνεται πως κάποιες είναι πιο πρόθυμες από τις υπόλοιπες να αναλάβουν συγκεκριμένες εργασίες. Η μελέτη, η οποία ανατρέπει την επικρατούσα εικόνα ότι όλες οι μέλισσες υπηρετούν τη βασίλισσά τους, είναι η πρώτη που εξετάζει τη μοριακή βάση συγκεκριμένων συμπεριφορών στα έντομα αυτά και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την προστασία τους.
Οι επιστήμονες έκαναν πολλές συναρπαστικές παρατηρήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά των μελισσών. Ενδεικτικά, οι κυνηγοί τροφής που αποτελούν περίπου το 5 - 25% επί του συνόλου των ενοίκων μιας κυψέλης, δεν επιστρέφουν ξανά και ξανά στην πηγή της τροφής, αλλά ενημερώνουν τους συντρόφους τους για την ύπαρξή της και ξεκινούν για... νέες περιπέτειες, για ανθισμένες τοποθεσίες που δεν έχουν ανακαλυφθεί.
Προκειμένου να διαπιστώσουν τι είναι αυτό που ωθεί τις μέλισσες να πάρουν ένα τέτοιο ρίσκο, ο εντομολόγος, γενετιστής και νευροεπιστήμονας Τζιν Ρόμπινσον με τους συνεργάτες του άρχισαν την προσπάθειά τους με ένα πείραμα, το οποίο είχε ως στόχο να ξεχωρίσει τα έντομα που φεύγουν από τις κυψέλες τους σε αναζήτηση νέων πηγών τροφής. Είδαν ότι στην πλειονότητά τους, οι μέλισσες προτιμούσαν να επιστρέφουν στο ίδιο σημείο.
Στη συνέχεια, συνέκριναν τα γονίδια και των δύο ομάδων. Βρήκαν πάνω από 1.000 γενετικές διαφορές ανάμεσά τους. Μάλιστα, όπως γράφουν στην επιθεώρηση Science, τα γονίδια και οι νευροχημικές διεργασίες που σχετίζονται με τις συγκεκριμένες συμπεριφορές παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες με τα αντίστοιχα των θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Με ένα νέο πείραμα, βρήκαν ότι οι μέλισσες - κυνηγοί έχουν τριπλάσιες πιθανότητες από τις υπόλοιπες να εντοπίσουν νέες πηγές τροφής.
«Παρατηρεί κανείς τα ζώα και βλέπει πόσο διαφορετικά είναι μεταξύ τους και πόσο διαφορετικά ενεργούν», λέει ο Ρόμπινσον. «Όταν όμως ψάχνει βαθύτερα και μελετά τη γονιδιωματική, βρίσκει αυτές τις βαθιές ομοιότητες».
Η μελέτη της συμπεριφοράς των μελισσών, στις οποίες οφείλεται η επικονίαση του ενός τρίτου των καλλιεργειών που φθάνουν στο πιάτο μας, θα μπορούσε να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διατήρησή τους. Και παρότι η συμπεριφορά τους σίγουρα δεν είναι τόσο περίπλοκη όσο των ανθρώπων, τα αποτελέσματα της μελέτης μας υπενθυμίζουν ότι ορισμένα χαρακτηριστικά δεν είναι τόσο μοναδικά στον άνθρωπο, αλλά πιο διαδεδομένα στο ζωικό βασίλειο απ' όσο ίσως πιστεύουμε.

naftemporiki.gr



Related Posts with Thumbnails