Μουσμουλιά (Νεσπολιά)

Αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό η μουσμουλιά ανήκει στην τάξη ροδώδη και στην οικογένεια ροδίδες και η επιστημονική της ονομασία είναι εριοβοτρύα η Ιαπωνική.

Θεωρείται από τα πλέον αρχαία φυτά με καταγωγή από την Ιαπωνία και την Κίνα . Σήμερα καλλιεργείται για το νόστιμο κίτρινο καρπό της το μούσμουλο αλλά και σαν καλλωπιστικό για το πλούσιο της φύλλωμα.

Τα άνθη της μουσμουλιάς είναι λευκοκίτρινα με ευχάριστη οσμή πικραμύγδαλου και σχηματίζουν βότρυς με πυκνό χνούδι. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά και το φυτό αναπτύσσεται εύκολα.

Το μούσμουλο περιέχει αρκετή βιταμίνη Α (καροτίνη) και είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, ασβέστιο, φώσφορο, σελήνιο και κάλιο. Καταπολεμά τις εντερικές διαταραχές και τις διαταραχές του νευρικού συστήματος, επίσης τα 100 γραμμάρια (5 μέτρια μούσμουλα, περίπου) έχουν 45 θερμίδες (kcal).

Σημαντικό και αυτό μελισσοκομικό δέντρο για την εποχή που ανθίζει και για την διάρκεια τις ανθοφορίας του που δεν επηρεάζεται από αέρα, κρύο η βροχή. Μας δίνουν νέκταρ και γύρη. Η ανθοφορία του δέντρου ξεπερνά τον μήνα , αυτό φαίνεται και από τα άνθη που άλλα είναι ακόμα κλειστά, αλλά και αργότερα από τους καρπούς που δεν έχουν όλοι την ίδια ωρίμανση

Τα δέντρα είναι γεμάτα μέλισσες και το βουητό απερίγραπτο , το ίδιο και η μυρωδιά από τα άνθη. Θα ήταν καλό το δέντρο αυτό όπως και άλλα μελισσοκομικά δέντρα και φυτά να γίνει επέκταση τις καλλιέργειας του . Στην Ισπανία εκτάσεις μεγάλες με καλλιέργεια μουσμουλιάς προσελκύουν την εποχή τις άνθησης χιλιάδες μελίσσια.

Ρείκι

Ρείκι το λέμε εδώ στην Κέρκυρα .Ερείκη , σουσούρα σε άλλα μέρη τις Ελλάδας .Erica manipuliflora η λατινική ονομασία του. Φρυγανώδης θάμνος με πλούσια ανθοφορία το φθινόπωρο. Τα άνθη του είναι πολλά, μικρά, κωδωνοειδή, ρόδινα σε μακριές ταξιανθίες.Σημαντικό και αυτό φυτό για την μελισσοκομία και τα δυο είδη ανοιξιάτικο και φθινοπωρινό.
Το δεύτερο προτιμάται περισσότερο από τους μελισσοκόμους γιατί δίνει άφθονη γύρη και νέκταρ ,και γιατί το φθινόπωρο είναι μια κρίσιμη εποχή για την διαχείμαση του μελισσιού.

Λωτός

Λωτός ή διόσπυρος (Diospyros Kaki, Οικογένεια: Ebenaceae, Γένος: Diospyros), μια και μας ήρθε από την Ανατολή (Κίνα-Ιαπωνία). Τροπικό δέντρο, μόνο λίγα από τα 400 είδη που έχει το γένος μπορούν να ευδοκιμήσουν στις εύκρατες ζώνες.

Το έφεραν πρώτοι στη δύση, Ισπανοί θαλασσοπόροι από την Άπω Ανατολή.
Η όχι τόσο μεγάλη εξάπλωση του, οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι τα φυτά που ήρθαν στην Ευρώπη ανήκαν στις στυφές ποικιλίες , δηλ. τρώγονται μόνο όταν ωριμάσουν πολύ καλά και μετά την πλήρη ωρίμανση συντηρούνται για πολύ λίγο χρονικό διάστημα, (υπάρχουν και μη στυφές ποικιλίες που τρώγονται όπως το μήλο).

Κυρίως τρώγεται νωπός, στη δε Ανατολή ο καρπός τρώγεται πολύ και ως αποξηραμένος. Στη μεταποίηση χρησιμοποιείται για παρασκευή χυμού, αλκοολικού ποτού, (στην Ιαπωνία χρησιμοποιείται στην παρασκευή του sake).


Ο καρπός έχει πολύ βιταμίνη C, σίδηρο, δεν έχει καθόλου λιπαρά και είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες.
Είναι φυλλοβόλο φυτό και οι κοκκινοπορτοκαλί καρποί του, που παραμένουν για ωρίμανση πάνω στο δέντρο μετά την πτώση των φύλλων του το φθινόπωρο, κάνουν την εικόνα του πολύ εντυπωσιακή.


http://en.wikipedia.org/wiki/Persimmon
http://laspistasteria.wordpress.com/2007/12/04/lotos/

The Summer is Over

The summer is over/DUSTY SPRINGFIELD

Ένα υπέροχο τραγούδι για το καλοκαίρι που φεύγει ....για όλα  αυτά που τελειώνουν ...για την εποχή που αλλάζει ...γενικά 

Τζιτζιφιά ΙΙ

Πριν καιρό στα μελισσοκομικά φυτά τις περιοχής μου έδειξα την τζιτζιφιά τότε ήταν με άνθη που προτιμούσαν πολύ οι μέλισσες ....σήμερα μετά από καιρό βλέπετε και τα φρούτα.

Και ενώ τα άνθη αρέσαν στις μέλισσες τα φρούτα τα εξαφανίζουν οι σφήκες και τα σπουργίτια