Η «εκδίκηση» του μελισσοκόμου

Μέσα στα επιστημονικά εργαστήρια οργανώνεται πλέον η άμυνα των Ελλήνων και Ευρωπαίων μελισσοκόμων, απέναντι στις αθρόες εισαγωγές μελιού από την Κίνα, την Αργεντινή και το Μεξικό, που στις περισσότερες των περιπτώσεων «βαπτίζεται» και διακινείται ως εγχώριο

ΠΑΡA ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι η Ελλάδα – όπως και η Ισπανία και η Γαλλία είναι από τις λίγες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι αυτάρκεις στο μέλι, δεν έχουν γλιτώσει από την λαίλαπα του εισαγόμενου από τρίτες, εκτός Κοινότητας ,χώρες φθηνού και κατώτερης ποιότητας μελιού, που βαφτίζεται σαν ευρωπαϊκό. Το μέλι αυτό, όπως διευκρινίζει στην «Agreco» ο καθηγητής του εργαστηρίου Μελισσοκομίας- Σηροτροφίας της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Ανδρέας Θρασυβούλου, κοστίζει στον εισαγωγέα ένα με δυο ευρώ το κιλό και φθάνει να αγοράζεται, πλασαρισμένο ως ελληνικό, στα 16 περίπου ευρώ το κιλό. Η ετήσια παραγωγή μελιού στην Ελλάδα κυμαίνεται γύρω στους 12.000 με 14.000 τόνους, ενώ οι εισαγωγές υπολογίζονται σε περίπου 3.000 τόνους. Την ίδια στιγμή, οι εξαγωγές μας δεν ξεπερνούν τους 700 τόνους, καθώς το ελληνικό μέλι ως πιο δύσκολο στη συλλογή είναι πιο ακριβό και ως εκ τούτου μη ανταγωνιστικό στο εξωτερικό.
Η Ελλάδα δεν είναι φυσικά η μοναδική χώρα που πλήττεται από τις εισαγωγές από τρίτες χώρες, που στη συνέχεια «εξευρωπαΐζονται». Και επειδή οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα αδύναμοι στο να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο αυτό, δράση αναλαμβάνει πλέον η επιστήμη.Επιστήμονες από 24 διαφορετικές χώρες από όλο τον κόσμο αναζητούν εξειδικευμένες μεθόδους εντοπισμού της οικονομικής νοθείας,μέσω της διάκρισης των χαρακτηριστικών των προϊόντων της μέλισσας, ανάλογα με τον τόπο προέλευσής τους. Με άλλα λόγια, η σύνθεση κάθε προϊόντος θα «προδίδει» και την καταγωγή του, γεγονός που θα αποτρέπει τους διακινητές εφόσον εξασφαλιστεί και η σχετική νομοθετική κάλυψη να μπουν στον πειρασμό να βαφτίσουν σαν ελληνικό το κινέζικο ή μεξικάνικο μέλι.

Σίγουρα πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα,αλλά η επιτυχία της Ελλάδας στη νομοθέτηση
των χαρακτηριστικών του μελιού μοναδική μέχρι σήμερα στην Ευρώπη δείχνει το δρόμο.
Συγκεκριμένα, από το 2003 θεσμοθετήθηκαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά 8 αμιγών τύπων ελληνικού μελιού (πεύκο, έλατο, καστανιά, θυμάρι, ρείκι, πορτοκάλι, ηλίανθος και βαμβάκι), με αποτέλεσμα να διευκολύνονται σημαντικά οι έλεγχοι. Μάλιστα,το Εργαστήριο Μελισσοκομίας Σηροτροφίας ανέλαβε το συντονισμό της συνεργασίας των χωρών που παράγουν μέλι ανά τον κόσμο, με στόχο την καταγραφή των φυσικοχημικών χαρακτηριστικών των δασόμελων, όπως είναι τα πευκόμελο, το μέλι ελάτης,καστανιάς, βαλανιδιάς, κωνοφόρων και άλλα.
Η ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας καταγραφής ανακοινώθηκαν στη διάρκεια του πρόσφατου Παγκόσμιου Συνεδρίου για το μέλι, που πραγματοποιήθηκε από τον περασμένο μήνα στην Κρήτη.
Επιπλέον, στο συνέδριο ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα ερευνών, που έδειξαν ότι οι κατηγορίες μελιών που παράγονται από τα δάση έχουν υψηλή αντιβακτηριδιακή, αντιοξειδωτική και προ βιοτική δράση. Πράγμα ιδιαίτερα χρήσιμο για τη χώρα μας, καθώς το 70% της ετήσιας ελληνικής παραγωγής μελιού προέρχεται από αυτά, με το υπόλοιπο ποσοστό να αφορά στα ανθομελα .

ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ ΜΠΙΔΙΟΥ

agreco.net